Posts by Hans E. Merts:

    recensie Pearl door Scapino Ballet Rotterdam

    december 6th, 2013

    Pearl door Scapino Ballet (c Hans Gerritsen)

    Een parel die schittert.

    Alle ingrediënten voor een bijzondere avond zijn daar. Een excellent Barok Ensemble: het vermaarde Combattimento Consort Amsterdam, de uitmuntende dansers van het Scapino Ballet Rotterdam en de choreografie van artistiek leider en choreograaf Ed Wubbe die popelt een ode te brengen aan de Barok. De delicate klanken van de componisten Antonio Vivaldi, Robert de Visée en Tarquinio Merula zetten de toon van de avond.

    Adembenemend is het toneelbeeld bij de openingsscène. Spaarzaam licht hult de dansers in een mysterieus decor dat zeer doet denken aan de schilderachtige schoonheid van Stanley Kubrick’s filmklassieker uit 1975 ‘Barry Lyndon’. Dat belooft wat te worden.

    Pearl door Scapino Ballet Rotterdam (c Hans Gerritsen)

    Met een serene, maar zelfverzekerde dictie brengt het ensemble de klanken van Tarquinio Merula, de Italiaanse componist uit de vroege Barok, ten gehore. Het publiek is in opperste concentratie. Weifelende, twijfelende, voorzichtige hoffelijke dans. De schitterende kostuums, van de hand van Pamela Homoet, versnellen de trip naar de 17e/18e eeuw. Als na een middagje slenteren door een stad van schoonheid en verval, waant de bezoeker zich in een Venetië van weleer. Wubbe appelleert aan een collectief geheugen en speelt daarmee. Ligt zijn danstaal in het begin nog in de lijn van de barokke klanken, als vanzelfsprekend schakelt hij in dezelfde setting naadloos over naar het dansidioom van de moderne dans.

    Even gracieus als helder in beweging en uitdrukking is er de bewustwording dat dit een dansvoorstelling van de 21ste eeuw is. Met een eenvoudige opkomst van een danser in de Barokke danskledij, maar dan nu met een ontbloot bovenlijf, is er een bijna ‘streetdance-achtige’ component toegevoegd aan het rijkgeschakeerde danstaal palet van de voorstelling. Dan weer wordt er moeiteloos geschakeld naar de moderne, academische danstaal. De ingezette beweging verbeeldt als uit het niets een gemankeerdheid, een torment, een uitdrukkingstoon van het lijf die nou niet echt Barok-ish te noemen is. En, toch voelt dit allemaal niet aan als een anachronisme. En, dat is precies het knappe en de verdienste van choreograaf Ed Wubbe met deze (terecht genoemde) voorstelling ‘Pearl’: het klopt, in ieder opzicht. Het gebeurt niet vaak, maar soms is een voorstelling meer dan de som der delen. Bij ‘Pearl’ wordt dit meer dan bewaarheid. De hooggespannen belofte wordt ingelost. Hulde.

    Pearl door Scapino Ballet Rotterdam (c Hans Gerritsen)

    Wubbe toont zich meester in tijdsoverstijgend bewegingsidioom gelardeerd met de aan pijn grenzende schoonheidservaring van de Barokmuziek, subliem live uitgevoerd door een ensemble dat z’n pappenheimers wel kent. De authentieke klanken van de strijkers, aangevuld met een chitarrone en klavecimbel, klinken autonoom en met autoriteit. Wat een klankkleur! Zeker wanneer het ensemble zich de dienende taak van ‘begeleidingsbandje’ van de hemels gezongen aria’s aanmeet. Dit is een dubbele traktatie.
    ‘Napels zien, en dan sterven’ betoogde Goethe al. Een dreigend Stendhal effect mag vermoed worden in de onderdompeling van zoveel schoonheid die elkaar alleen versterkt.

    Dat Wubbe mooie duetjes, dansscènes voor vier dansers en meer en variaties daar op en tussen weet te maken is bekend. Ook dat het Scapino Ballet Rotterdam dansers heeft die niet alleen karakter, eigenheid en sierlijkheid aan de dag weten te leggen. De ambivalentie van de Barok, van propere preutsheid tot erotische beweging die voorbij de suggestie gaat, schuwt Wubbe niet in ‘Pearl’. Evenals humor, innerlijke dramatiek, frivoliteit en gepaste hoffelijkheid.

    Pearl door Scapino Ballet Rotterdam (c Hans Gerritsen)

    Als een ware magiër die een amalgaam van lichtontwerp, kostuum design, choreografie, sounddesign, decor, uiterst zorgvuldig gekozen muziek en met name sublieme uitvoerders van zowel de muziek als de dans bij elkaar brengt, proclameert Wubbe met ‘Pearl’ de tijdloosheid van kunst. Het maakt deze voorstelling dan ook meer dan een aanrader.

    ‘Pearl’ door het Scapino Ballet Rotterdam ism het Combattimento Consort Amsterdam.
    Gezien: donderdag 9 februari, première@ de Rotterdamse Schouwburg
    Van 11 december 2013 t/m 20 april 2014 in de Nederlandse Theaters.

    www.scapinoballet.nl

    Oorspronkelijke publicatie 10 februari 2012.

    Reageren uitgeschakeld

    Poetry International directeur Kwakman: “dit moeten anderen ook zien”!

    juni 10th, 2013

    Poetry International Festival met links op de foto de Syrische dichter Adonis en rechts op de foto Anne Vegter

    Een must voor iedere poëzie liefhebber gaat komende week weer van start: Poetry International Festival. Directeur Bas Kwakman, al weer 10 jaar aan ’t roer, licht toe: “Ik wil de bezoeker een wereldreis in de poëzie laten maken. Zowel via de site www.poetry.nl, als tijdens het festival in de Rotterdamse Schouwburg”. Een verkenning van ’t programma leert dat voor de 44e keer Poetry International de meest bijzondere dichters van overal ter wereld naar Rotterdam haalt. Voor het jaarlijkse feest van poëzie worden de mooiste gedichten in de wonderlijkste talen voorgedragen. Maar er is meer: film, muziek, interviews en masterclasses nemen de bezoeker van 11 tot en met 15 juni mee. Een reis langs verre culturen vertellen de meest onverwachte verhalen. Kwakman: “Zowel voor de beginnende lezer als voor de zeer ervaren poëzie liefhebber is het festival interessant”.

    Dichters als Adonis uit Syrië en John Ashbery uit de Verenigde Staten, maar ook de mooiste poëzie uit China articuleren het internationale karakter van deze Rotterdamse cultuuricoon. Maar ook onze eigen Dichter des Vaderlands Anne Vegter, VSB Poëzieprijswinnaar Ester Naomi Perquin en aanstormend talent (met de vier C. Buddingh’-prijs genomineerden) maken hun opwachting. Kwakman: “Onlangs was Rotterdam in rep en roer omdat Jean Paul Gaultier kwam. De Arabische bevolking is nu in rep en roer omdat de Syrische dichter Adonis komt. Daar ben ik erg benieuwd naar, maar ik kijk ook uit naar de Française Michèle Metail en de Duitse dichteres Elke Erb”.

    De voordrachten van de twintig festivaldichters vormen het hart van het Poetry International Festival. Daarnaast participeren de dichters in een veelheid aan speciale programma’s, interviews, debatten en geven masterclasses op het gebied poëzie lezen en poëzie schrijven. Naast de al eerder genoemde C. Buddingh’-prijs, voor het beste Nederlandstalige poëziedebuut, wordt tijdens het festival ook de Brockway Prize uitgereikt, dit jaar voor de beste poëzievertaling uit het Nederlands naar het Engels. In het kader van de Language & Art Gallery Tour 2013 presenteert Poetry International in samenwerking met vele Rotterdamse galeries het mooiste werk op het snijvlak van taal en beeldende kunst.

    Het 44e Poetry International Festival werkt nauw samen met het gelijktijdige Rotterdam Unlimited, het nieuwe Rotterdamse interculturele festival met muziek, dans, letteren, theater en carnaval, voortgekomen uit Dunya en het Rotterdamse Zomercarnaval.

    Poëziecafé

    Tijdens Poetry kijkt Daniël Dee – Stadsdichter van Rotterdam – elke middag in het Poëziecafé op lichte toon vooruit naar al het moois dat het festival die avond te bieden heeft. Interviews, bundelpresentaties, muzikanten, sneaks en poëzievoordrachten vormen een enthousiasmerende warming up voor een volle festivalavond.

    Poetry International Festival bestaat bij de gratie van poëzievertalers die de veelkleurige regels en klanken van dichters van heinde en verre in het Engels en Nederlands begrijpelijk maken. Kwakman: “Met een Koreaanse vertaler een halve middag ruziën over hoe je een bepaalde kleur blauw vertaalt, dan zit ik op ’t puntje van m’n stoel’’. Dit jaar zullen er gedichten in het Engels, Frans, Duits, Arabisch, Portugees, Noors, Mandarijn, Gronings, Roemeens en Nederlands op het festival klinken. Literair vertalen staat tijdens het festival in de schijnwerpers.

    Kwakman tot slot: “Vorig jaar heb ik Elke Erb zien voorlezen in Berlijn. Ze kwam op en ik vergat alles wat ik daarvoor had gehoord. Ik zat helemaal in de poëzie. Op dat soort momenten denk ik: dit moeten anderen ook zien’’.

    Flyer Poetry International

    1 Comment "

    Gergiev Festival

    september 9th, 2012

    Gergiev Festival van het Rotterdams Philharmonisch Orkest

    Het Rotterdams Philharmonisch Gergiev Festival vindt dit jaar plaats vanaf vrijdag 7 september tot en met zaterdag 15 september en heeft als thema ‘Sea & You’. Een festival waar muziekminnend Rotterdam zich alvast op mag verheugen met heel veel opera, symfonisch werk, andersoortige muziekoverstijgende parels, voor ieder wat wils happenings en voor de kleinsten onder ons het programma ‘little G’.
    Met twee topdirigenten op de bok, Valery Gergiev en de huidige chef van het Rotterdams Phil, Yannick Nézet-Séguin kunnen we met een gerust hart stellen dat één van de juweeltjes van het culturele leven in Rotterdam in goede handen is.

    “De editie Sea & You toont de zee als spiegel van de mens”, zegt festivaldirecteur Hans Waege: “Een duik naar het innerlijk, een verkenning van de diepe wateren van de ziel, en een lofzang op de inspiratie en levenskracht waarmee de zee ons overspoelt”.
    Uitvoerenden van wereldklasse zullen hun opwachting maken. Enkele namen: het Choir of King’s College, Lise de la Salle, mezzosopraan Christianne Stotijn, de uiterst getalenteerde tenor Aleksandrs Antonenko en het toonaangevende Artemis Quartet.

    De bekende opera Otello van Giuseppe Verdi (1813-1901) zal éénmalig te zien zijn en worden gedirigeerd door de naamgever van het festival: Valery Gergiev. Deze, in Rotterdam tot mytische properties uitgegroeide dirigent, leidt op zondag 9 september een eenmalige uitvoering van Verdi’s klassieker. Stertenor Aleksandrs Antonenko is te vinden in de titelrol. Verder zullen solisten, koor en orkest van het Mariinsky Theater oude tijden doen herleven.

    Gergiev Festival van Het Rotterdams Philharmonisch Orkest

    Symfonische concerten te over

    Onder leiding van Valery Gergiev en zijn opvolger Yannick Nézet-Séguin geeft het Rotterdams Philharmonisch vijf symfonische concerten vol zeewaardig repertoire. Toen Gergievs ster nog rijzende was viel hem de reputatie ‘het best bewaarde geheim’ als dirigent te beurt. Meerder malen Yannick Nézet-Séguin aan het werk gezien hebbend, valt met enige gepaste terughoudendheid dezelfde kwalificatie dit Canadese supertalent toe te dichten. Met een uiterste precisie, een delicaat gevoel voor dynamische bereik en een zorgvuldig kijk op opbouw en dramatische ontwikkeling heeft de nog jonge chef van het RpHO zijn dirigenten-handtekening helder en gearticuleerd gezet. Meer dan een belofte voor mooie concert momenten.
    Met The Magnificent Night of the Sea sluit Yannick Nézet-Séguin het Festival af met indrukwekkend zeerepertoire (van Sibelius tot Debussy).

    Parels van het festival
    Antonin Dvořáks (1841-1904) klassieker ‘Uit de nieuwe wereld’ wordt op ironische wijze gekoppeld aan Bryars ‘The Sinking of the Titanic’. Het gegeven ‘every man is an island’ is een van de uitgangspunten voor een eerste uitgebreide co-productie met het Ro Theater. In een unieke dubbelregie brengen het Festival en het Ro Theater ontroerend muziektheater naar het toneelstuk van Bertold Brecht: Trommelen in de nacht. Een spannende uitdaging van twee culturele Rotterdamse iconen.

    Het jonge pianowonder Lise de la Salle geeft een recital waar ze Saint François de Paule over het water laat lopen en een zee van liefde bezingt. Alexander Balanescu en Ada Milea spoelen in een tomeloos fantasierijke mini-opera aan op een onbewoond eiland. Het Choir of King’s College zingt een uniek festivalprogramma omtrent de thematiek Sea & You. De schotse folkgroep The Whistlebinkies brengt de compositie Scottish Circus van John Cage (1912-1992). Dat werk is zelfs bij vele kenners van de avantgarde onbekend en het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival pakt er als enige mee uit tijdens het Cagejaar (1912-2012). De muziek wordt vergezeld van een whiskyproeverij en daarmee wordt deze avond een feest voor meerdere zintuigen.

    Gergiev Festival van het Rotterdam Philharmonisch Orkest

    Kinderprogramma Little G (4–9 jaar)
    In het kinderprogramma Little G stelt de bezoeker zelf het muzikale parcours samen. De kleinsten mogen kiezen uit een strandwandeling met celliste Claire Goldfarb en jongleur Pierre-Nicolas Bourcier, of geniet van het klaterende concert ‘Watermuziek’ van Händel of tovert zichzelf om tot een levend muziekinstrument. Tijdens een workshop met componist Thomas Smetryns wordt een gloednieuwe zeecompositie gemaakt. De te gebruiken instrumenten zijn te vinden aan het strand: water, emmers, gieters, schelpjes, windklokjes en zand.

    Happenings
    Lekker kort, zeer gevarieerd, gratis toegankelijk en van de hoogste kwaliteit: ziedaar de gemene deler van de muzikale programma’s in ‘C the City’. Vorig jaar presenteerde het Festival de eerste editie van deze happening op de Kop van Zuid, en dat initiatief bleek met zo’n 5.000 bezoekers een schot in de roos. Dit jaar krijgt C the City op 8 september een spetterend vervolg met optredens van Gabriel Rivano, The Spiral Consort en vele anderen. Voor ‘C the City’ 2012 heeft het Festival de handen ineengeslagen met de Wereldhavendagen die in hetzelfde weekend op de Kop van Zuid plaatsvindt. In de nacht van 7 september brengt het Festival op het Schouwburgplein een compositie voor vier heteluchtballonnen, ensemble en live-electronica.

    Het Gergiev Festival is van 7 t/m 15 september 2012 in Rotterdam. Het volledige programma is te vinden op www.gergievfestival.nl

    Reageren uitgeschakeld

    recensie Momenten met Ralitza – Fabian Holle / GIAMBOLOGNA2012 – Guilio D’Anna

    juni 21st, 2012

    Momenten van Ralitza - Fabian Holle / Giambologna - Guilio D'Anna

    Studiopresentatie Dansateliers bewijst nut en noodzaak van talentontwikkeling.

    In de veilige setting van de studio’s van Dansateliers aan de ’s Gravendijkwal mocht een gemêleerd gezelschap bezoekers zich vergapen aan het resultaat van een onderzoeksperiode van twee jonge dansmakers. Alhoewel, dansmakers? Het programma begon, na een introductie van de nieuwe artistiek leider van Dansateliers, Kristin de Groot, met de performance ‘Momenten van Ralitza’ van maker Fabian Holle. Onderzoeksobject van deze indrukwekkende performance is ‘vrijheid en de beperking hiervan’. Dat Holle geen choreograaf van huis uit is deert niet. Mijn hemel, wat een talentvolle (dans-) maker! Na het openingspraatje van De Groot  wordt het publiek als in een sliert door het wonderschone oude HBS gebouw geleid naar een van de studio’s. Enigszins gedesoriënteerd van deze tocht, wordt het publiek, met in de verte klinkend pianospel van Domenico Scarlatti, in de witte serene ‘Kubrick-achtige’ ruimte ontvangen. Hoeveel meer sacraliteit mag een mens verwachten op een mislukte zomeravond in Rotterdam-West? Op scène staat bij binnenkomst danseres Ralitza Malehounova haar publiek enigszins provocerend in attitude en blik al op te wachten. Daar staat iemand! Ze proclameert tekst, golven van woorden. Met een sterke mimiek en een tergend fysiek worden ritmisch, het associatieve vermogen van het publiek testend, indrukwekkende poëtische ladingen over het stille publiek uitgestort. Fabian Holle boetseert in zijn choreografie met het indrukwekkende lichaam van de danseres die het zich allemaal moet laten welgevallen. Of, doet ze er zelf juist nog een tandje bij? ‘Physical’, ‘Desire’ proclameert de vrouw die zwenkt tussen rekbaarheid en de verbeelding van de fysieke kracht, in deze  emotionele exploratie over de drang naar vrijheid. Op een plek staand, 40 minuten lang en toch spannend tot de ruimte verhouden. In de beperking je kracht tonen als ultieme overwinning op die beperking. Dat is onder meer de kracht, de intensiteit, de spanning in deze   integere performance.

    Momenten met Ralitza - Dansateliers Fabian Holle (c Pepijn Lutgerink)

    De litanie duurt en duurt maar. Wijken zal zij niet, noch overgeven aan de terreur van de onvrijheid die lijkt te spelen in haar getroebleerde hoofd, hart en ziel. En, op wat voor manier drijft Malehounova haar lichaam keer op keer tot het uiterste, volhardend staand op die ene plek waar ze maar niet vanaf komt. Dan weer met een blik op oneindig en dan weer een blik met angst of vol afgrijzen vervuld, waarbij het lichaam van een totale spierspanning naar een bijna spastische ogend ‘Alien-achtige’ monsterlijk creatuur wordt gedirigeerd. Onder de klanken van de soundscape van sounddesigner Jaap van Keulen verwordt deze mix doorlopend gelardeerd met een mantra van woorden, tot een bijna magisch-realistische “Blade Runner-achtige” still van een tijd, die nog vergelegen is van ons.
    Malehounova’s stem proclameert haar diepste zielenroerselen:

    “Some say freedom lies in the experience of freedom. So freedom would be the experience of doing something you really like doing. And doing it freely, like dancing. And unfreedom is the feeling that you do something unfree and reluctantly, so the experience of constraint.
    Are we not determined by our desires, passions, fears and longings?”

    De nieuwbakken choreograaf Fabian Holle, een op de theaterschool in Utrecht opgeleide acteur en theatermaker, blijkt het vermogen te hebben op een abstraherend level nut, noodzaak en essentie van z’n onderzoek naar ‘vrijheid en de beperking hiervan’ voor het voetlicht te brengen. Beklemmend, hypnotiserend en vervreemdend is deze excellent uitgevoerde en rijk associatieve performance. “Freedom is an illusion”, maar niet voor Holle die naar het schijnt heel intuïtief de logica van z’n zorgvuldig opgebouwde dramaturgische ontwikkeling ogenschijnlijk losjes in z’n performance geïnternaliseerd weet. Is het ’t ‘maagdelijk witte’ choreografie talent van Holle of zien we hier de meesterlijke hand van de dramaturg (en oud artistiek leider van Dansateliers) van ‘Momenten van Ralitza’ Amy Gale aan het werk?

    De tweede studiopresentatie van de avond, GIAMBOLOGNA 2012, was van de hand van Guilio D’Anna, geen onbekende in de stal van Dansateliers. Tijdens One Night Dance 2009 maakte hij nog de voorstelling UN-PLAYED. In 2011 werd D’Anna geselecteerd voor het internationale talentontwikkelingsproject ChoreoRoamEurope waar Dansateliers voor Nederland in participeert. Het zijn wel vaker de schone kunsten die nopen tot creativiteit met een eigen draai, invulling zo u wilt een eigen twist. Het was de Biënnale van Venetië die inspiratiebron verschafte aan D’Anna. Een eigentijdse versie van Urs Fisher’s Giambologna’s beeldhouwwerk ‘De Sabijnse maagdenroof’ trof hem diep. Een eerste verkenning voor dit project resulteerde in een presentatie tijdens een ChoreoRamEurope eerder. De presentatie nu bij Dansateliers borduurt daar verder op. Drie performers, divers in leeftijd, lichaamsbouw als ook in ‘toon de fysiek’. Guilio D’Anna vindt aan zijn zijde de begin vijftiger Soosan Gilson en de beduidend jongere begin twintiger Agnese Rosati. Een mooi trio aan wat het menselijk lichaam soms aan schoonheid in relatie tot leeftijd, of tot een volumineus voorkomen en de onvolkomenheden in al haar ontwapening aan de dag weet te leggen. God is soms een merkwaardig beeldhouwer. Dat zelfde is ook te zeggen van D’Anna.

    Giambologna2012 - Dansateliers Giulio-D'Anna (c Pepijn Lutgerink)

    ‘I Pose’ roept de choreograaf wat onhandig de ruimte in. En, inderdaad er worden verschillende poses aangenomen. Op de achterwand worden naam, beeldhouwwerk en jaartal geprojecteerd. Het gezelschap neemt bij behorende poses aan, soms in samenspel met elkaar dan weer individueel. Al doende worden teksten geroepen. Niet zomaar tekst, neen er is een verband! Het ene woord wordt associatief, zij het wat gekunsteld en ‘clumsy’, op een te voor de hand liggende, doch gezochte manier als een ‘toevalsketting’ aan elkaar gekoppeld. De poses die worden aangenomen zijn even onhandig als teveel te willen ‘pleasen’ in de overdaad van de inmiddels nou wel bekende ‘clumsiness’. Er wordt gewoonweg niet met esthetiek bewogen, niet in harmonie met de ruimte en tijd, dan wel  enige vorm van spanning of enige intentie tot een begin van exaltatie gezocht. Laat staan dat het ook enigszins gevonden wordt. Wat heeft deze wel zeer overdreven onderkoeldheid in vorm en presentatie te maken met de uitmuntende standaardwerken uit de kunstgeschiedenis? Of het nu Bacon, Botteceli of Michelangelo’s ‘Pieta’ betreft, het verband blijft in het vage. Even is er scherpte. De K ziekte wordt vernoemd, eenzaamheid enigszins beroerd en suïcide passeert ook nog losjes de revue. Nu is relativering en een hoog Monty Python gehalte doorgaans gezond en amusant. Maar de noodzaak of overweging om deze vorm te kiezen in sfeer, toon van performance, zeker in relatie tot de oorspronkelijke inspiratiebron en het beroepen op klassieke ‘poses’ uit kunstgeschiedenis,  ontbreekt geheel. Onlangs ontving Guilio D’Anna nog lovende recensies voor zijn duet ‘Parkinson’. Het is hem meer dan gegund, maar deze keer weet hij niet te boeien, is de uitvoering van GIAMBOLOGNA 2012 doorgaans slordig, loopt over van geveinsde desinteresse en vraagt om nog een serieuze reflectie binnen de veilige kaders van de proeftuin. Het lab Dansateliers, waarin een eigen danstaal ontwikkeld mag worden, is er voor bedoeld, dankt er haar bestaansrecht aan.

    Dansateliers kan bogen op een rijke geschiedenis op het gebied van talentontwikkeling. Nut, noodzaak en belang daarvan zijn evident,  zowel in Nederland als internationaal. Wat geplande bezuinigingen zullen betekenen is gelegen in een onzekere toekomst voor dit instituut van statuur. De studiopresentaties bewijzen het bestaansrecht van een talentontwikkelingsinstituut dat Dansateliers al sinds jaar en dag is.

    Reageren uitgeschakeld

    Grote Stemmen tijdens de Operadagen Rotterdam

    mei 19th, 2012

    Grote Stemmen tijdens Operadagen Rotterdam (c Mathias Bothor/Sacha de Boer/Thibault Stipal/Naïve)

    Grote namen in een kleine setting weten tijdens de Opera Dagen Rotterdam in intieme sfeer het publiek te bekoren. En, grote namen zijn het! In het programma onderdeel ‘Grote stemmen in Rotterdam zullen mezzosopraan Magdalena Kožená, sopraan Claron McFadden en bariton Dietrich Henschel hun opwachting maken.

    Op zaterdag 26 mei zal de wereldvermaarde bariton Dietrich Henschel het schitterende Des Knaben Wunderhorn van componist Gustav Mahler ten gehore brengen. In alle eenvoud. Henschel zal door Boris Berezovsky worden begeleid op de piano. Een setting waarin de puurheid van deze muziek tot haar recht komt.
    ‘Des Knaben Wunderhorn’ is gebaseerd op een dichtbundel die Mahler wist op te duiken in een bibliotheek, een verzameling gedichten bestaand uit anonieme volkspoëzie. Geschreven ten tijde van het componeren van Mahler’s inmiddels vermaarde symfonisch werk waar ook thema’s uit de volksmuziek te ontdekken zijn. Een pareltje in het ODR festival.
    Zanger Dietrich Henschel heeft zijn opleiding nog mogen genieten bij Dietrich Fisher-Dieskau (28 mei 1925 – 18 mei 2012) en begon zijn internationale carriere bij de Deutschen Oper Berlin.
    Henschel, een ster van formaat, gaat dan ook ter afsluiting van een vier dagen durende marathon waarin deze vermaarde bariton en pianist Boris Berezovsky de complete cyclus Des Knaben Wunderhorn van Mahler opnemen, een recital geven met een selectie van de liederen op uitnodiging van de Doelen. Een niet te missen kans om deze meesterzanger én de veelgevraagd pianist te horen aan de top van hun kunnen.

    Te zien in De Doelen (Jurriaanse Zaal), za 26 mei, 15.00 uur

    Opera Dagen Rotterdam is een muziektheater festival dat de traditionele grenzen van ‘opera’ met visie verkent, verlegt en als concept is gaan dienen door heel Europa. Het optreden van het Belgische Dez Mona op zondag 27 mei in de Rotterdamse Schouwburg is ook in dit licht te zien. In de balladecyclus Saga vloeien de klassieke wereld en de popwereld mooi in elkaar over. Het laat zich al zien in de instrumentale bezetting: van accordeon tot aan barokharp en viola da gamba, tot gitaar en trombone. Het belooft een Gesamtkunstwerk te worden, een weerspiegeling van onze tijd, een poëtische uiting van onze innerlijke en uiterlijke wereld.

    Met het eigenzinnige saxofoonkwartet Artvark betreedt de klassieke sopraan Claron McFadden een nieuwe klankwereld. Muziek op het grensvlak van Ellington en Ravel met een vleugje Edgar Allan Poe. Sly meets Callas: speciaal voor deze samenwerking geschreven muziek met onder andere teksten van Claron McFadden zelf. Nieuwe composities, eigenzinnige solisten en de avontuurlijke groove van de saxofoons bepalen het geluid van Artvark. Vier heren en een diva meanderen door muzikale tradities, en bewegen zich tegelijkertijd al spelend over het podium in een geïmproviseerde choreografie. Dit concert is GRATIS!

    Artvarck met McFadden is te zien in de Rotterdamse Schouwburg, vr 25 mei, 23.00 uur

    Tot slot de beroemde Tsjechische mezzosopraan Magdalena Kožená. Misschien wel de grootste operadiva van het moment. Magdalena Kožená, die niet alleen de hoofdrol vertolkt in Ravels L’Enfant et les sortilèges, (met het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding van chefdirigent Yannick Nézet-Séguin) is ook te zien op donderdag 31 mei in De Rotterdamse Doelen. Magdalena Kožená zal ook een liedrecital geven op 3 juni. Rêve d’amour is de titel van dit recital, Liefdesdroom, naar het gelijknamige lied van Gabriel Fauré. Het recital sluit hiermee direct aan op het thema van Operadagen Rotterdam 2012: Droom & Daad. Malcolm Martineau zal haar die middag begeleiden op piano.
    Het programma bestaat uit:

    Maurice Ravel: Vocalise – étude en forme de habañera
    Claude Debussy: Ariettes oubliées
    Benjamin Britten: Charms of Lullabies
    Brett Dean: Poems and Prayers
    Gabriel Fauré: Le papillon et la fleur; En sourdine; Rêve d’amour; Après un rêve
    Olivier Messiaen: Poèmes pour Mi (Livre II)
    De Doelen (Jurriaanse Zaal), zo 3 juni, 15.00 uur

    Reageren uitgeschakeld

    Operadagen Rotterdam 2012: Droom & Daad

    mei 11th, 2012

    Operadagen 2012 (c Deprez en Tutino)

    Tout cultureel Rotterdam was aanwezig bij de officiële presentatie van het programma van de zevende editie van de Opera Dagen Rotterdam. En, dat is niet zo raar. Bij zo’n indrukwekkend en zich inmiddels zowel nationaal als internationaal onderscheidend muziektheater festival wil iedereen wel horen. Op gepaste doch enthousiaste toon ontvouwde artistiek leider Guy Coolen het imposante programma. Centraal thema: Droom & Daad.

    Het is een muziektheater programma waar Rotterdam trots op mag zijn! Van 25 mei t/m 3 juni 2012 worden internationale premières afgewisseld met eigen festivalproducties, opera op locatie, gratis brunch- en huisconcerten, community-projecten en kindervoorstellingen. Met name de huisconcerten ‘geven’ de opera weer ‘terug’ aan het gewone volk, intiem bij de mensen thuis. Operadagen Rotterdam heeft als kenmerk voor een ieder wat wils in huis te hebben. Van een indrukwekkende en grootse opera met een ster als mezzosopraan Magdalena Kožená in Ravels sprookjesachtige L’ Enfant et les sortilèges met het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding van chefdirigent Yannick Nézet-Séguin tot aan de zojuist genoemde huisconcerten, tot aan Acteurscollectief Wunderbaum die naar een tekst van Gerardjan Rijnders twee megalomane Duitsers, Richard Wagner en filosoof Peter Sloterdijk, elkaar ‘laten ontmoeten’ in Het spookhuis der geschiedenis, een theateropera over de gruwelen van de moderne geschiedenis. Actueel en met gevoel voor historische context geeft ODR nut, noodzaak en daarmee relevantie van Kunst aan.

    Operadagen Les Enfants Terrible (c Frederic Desmesure)

    Ook de liefhebbers van de eigentijdse muziek komen aan hun trekken. Van de Amerikaanse componist Philip Glass is het zwarte sprookje Les enfants terribles, gebaseerd op een tekst van Jean Cocteau te ervaren in het Nieuwe Luxor Theater. Maar er is meer contemporaine schoonheid dit jaar. De Britse componist Jonathan Harvey verdiepte zich in spiritualiteit en mystiek, en schreef het indrukwekkende The Summer Cloud’s Awakening, dat uitgevoerd wordt in De Doelen door het DoelenEnsemble en het wereldberoemde Lets Radio Koor.

    In coproductie met het Holland Festival presenteert Operadagen Rotterdam de avant-première van Lilith, over Adams eerste vrouw vóór Eva, naar een idee van sopraan Claron McFadden. Zij zingt en speelt de hoofdrol naast acteur Jeroen Willems in een compositie van Dimitar Bodurov en in regie van Frans Weisz.

    Voor de meer traditionele oren is er een Don Giovanni, de bekende opera van Mozart, een ervaring om van te smullen! Dat is te verwachten in de zogeheten Opera Buffa, een culinaire muziektheatervoorstelling over subtiele verlangens, begeerte en overgave van Laika – Theater der Zinnen – en Muziektheater Transparant. De roots van artistiek leider Guy Coolen verloochenen zich niet. Meer Belgen op ’t program. De Brusselse band Dez Mona, die jazz, gospel en spirituals combineert, gaat de confrontatie aan met barokensemble BOX in Sága, een eigentijdse opera over de zoektocht naar een thuis, en het gevoel van thuiskomen op een plaats waar je nog nooit bent geweest.

    Babyopera Operadagen Rotterdam 2012

    Dat dromen soms aanzetten aan tot desastreuze daden bewees Richard Wagner in Das Rheingold. De zucht naar het goud in Das Rheingold wordt in ‘Ein israelisches Rheingold’ van componist Georg Nussbaumer op een spannende manier in verband gebracht met het verlangen naar een een thuisland van de Israëlische natie. Ein Isrealisches Rheingold is een productie van Kaleidoskop Berlin en Operadagen Rotterdam.

    De Amerikaan Michael Ellison, die jaren woonde en nog steeds doceert aan het conservatorium van Istanbul, schreef de opera Mevlana, waarin hij het levensverhaal van de van oorsprong Perzische dichter, denker en mysticus Jelaladin Rumi vertelt. Rumi is de grondlegger van het soefisme binnen de Islam en stichtte de dansende dervisj-orde. Een opera in het kader van Nederland-Turkije 400 jaar diplomatieke betrekkingen en gebracht door VocaalLAB.

    Kortom: een festival voor vele Rotterdammers! Een festival concept dat zowel nationaal als internationaal waardering als navolging geniet. Van 25 mei t/m 3 juni 2012 op diverse locaties.
    Het complete programma: Operadagen Rotterdam 2012.

    Reageren uitgeschakeld

    Meer RUIS door Conny Janssen Danst

    mei 9th, 2012

    Meer RUIS - Conny Janssen Danst

    Dansgezelschap Conny Janssen Danst sluit de tournee van de voorstelling MEER RUIS af in thuisstad Rotterdam. Theater De Gouvernestraat staat 4 dagen lang in het teken van MEER RUIS waar – behalve de voorstelling met live muziek van Ming’s Pretty Heroes– nog veel meer ruis te beleven is. I.s.m. de Club van 20ers en de SKVR kun je voor en na de voorstelling op een ontdekkingstocht vol dans, theater, muziek, exposities, DJ’s en meer. Veel meer. De danstaal van Conny Janssen is van een uitzonderlijk eigenheid en theatrale zeggingskracht. Zo ook MEER RUIS: grootsteeds, van NU en met zinderende muziek van de zeer getalenteerde Ming’s Pretty Heroes.

    Recensies
    Het Parool (in 2009 over RUIS)
    “Deze dansers zijn jong, maar de vonken –en lol- spatten er van af. Was de nieuwe speelfilm Fame maar half zo rauw en levendig.”

    Volkskrant (in 2009 over RUIS)
    “Geen gepolijste vertoning, maar stampen en stoten. Swingende mix van disco, klassiek en urban.”

    Trouw (in 2009 over RUIS)
    “Conny Janssens intuïtieve gevoelsdans past hun streetwise urban dance als een handschoen. Of is het andersom? Dit is dans van nu.”

    Om alvast in de stemming te komen kan je hieronder een trailer bekijken:

    www.connyjanssendanst.nl

    Van 29 februari t/m 18 mei is Meer RUIS te zien in Nederland en Zwitserland.
    Do 1 maart, De Gouvernestraat, Rotterdam 20:15
    Zo 25 maart, LCC Romeynshof, Rotterdam 20:15
    Do 29 maart, Rotterdamse Schouwburg, Rotterdam 15:00
    Do 29 maart, Rotterdamse Schouwburg, Rotterdam 19:30
    Za 31 maart, LCC de Larenkamp, Rotterdam 20:15
    Do 10 mei, De Gouvernestraat, Rotterdam 20:15
    Vr 11 mei, De Gouvernestraat, Rotterdam 20:15
    Za 12 mei, De Gouvernestraat, Rotterdam 20:15
    Zo 13 mei, De Gouvernestraat, Rotterdam 20:15

    Reageren uitgeschakeld

    Requiem door Nanine Linning

    april 26th, 2012

    Requiem door Nanine Linning in de Rotterdamse Schouwburg

    Ze mag beschouwd worden als één van de meest succesvolle en daarmee vooraanstaande choreografen die haar scholing, haar rijping, de eerste ontwikkelingen van haar artistieke signatuur aan de Rotterdamse Dansacademie heeft genoten: Nanine Linning. En, ze is terug in de stad die haar zoveel heeft gegeven. Haar Gesamtkunstwerk ‘Requiem’ staat op zondag 29 april in de Rotterdamse Schouwburg. Be there or be square!

    Linning gaat in ‘Requiem’ op zoek naar het aardse paradijs, waarbij ze zich niet alleen focust op het verdriet om de dood, maar juist op het vieren van het leven, op de levenspassie die vrij komt als men zich bewust is van zijn vergankelijkheid. Deze tweedeling wordt gespiegeld in de structuur van de avond: Requiem is een tweeluik bestaande uit een tentoonstelling en een dansconcert.

    Het eerste deel kan gezien worden als een tentoonstelling. Hier breekt Linning met de theatercode van een donkere publieksruimte van waaruit de dansers op het toneel worden gadegeslagen. Iets wat zij in eerdere voorstelling ook al heeft gedaan en zijn doel zeker niet mist. Het maakt het publiek erg bewust van haar positie, belevingsperspectief en heeft een ietwat ‘ontregelende’ werking. Ook nu weer wordt het publiek uitgenodigd over het toneel te lopen tussen de dansers die in een dertiental levende sculpturen performen en met het publiek interacteren.

    Nanine Linning is altijd op zoek. Op zoek naar nieuwe vormen, nieuwe combinaties, nieuwe verhoudingen, perspectieven en inzichten. Dat is niet alleen haar kracht, het typeert haar zoektocht als ‘kunstenaar’ naar een ultiem, bij tijd en wijle existentiële ervaring. De choreografie die zij in 2005 als afscheidscadeau maakte voor ‘haar’ Scapino Ballet Rotterdam was een adembenemend duet op een deel uit Gorecki’s Symphonie nr 3. Deze korte choreografie was epic en staat bij velen nog in het geheugen gegrift.

    Requiem door Nanine Linning in de Rotterdamse Schouwburg

    Nanine Linning (1977) volgde de opleiding choreografie aan de Rotterdamse Dansacademie, het huidge CODARTS. Na haar afstuderen in 2002 ontving zij voor haar oeuvre van het Prins Bernhard Cultuurfonds de ‘Wim Bary Perspektief prijs’. Een aanmoedigingsprijs voor jonge scheppende kunstenaars binnen het genre muziek en theater. Naast haar eigen freelance producties (een indrukwekkende lijst) werd zij met ingang van seizoen 2001-2002 aangesteld als huischoreograaf bij Scapino Ballet Rotterdam. Hier creëerde zij haar overrompelende debuut voor het grote toneel en kreeg de verdere ontwikkeling van haar artistieke signatuur alle ruimte. In 2005 nam Linning afscheid van Rotterdam en sindsdien maakt zij eigen werk als onafhankelijk choreografe. Zij maakte indruk met haar voorstellingen Bacon, Cry Love, Dolby, Endless Song of Silence en won diverse prijzen. Daarnaast is Linning artistiek leider van Dance Company Nanine Linning te Osnabrück (Duitsland) waar ze debuteerde met de publieksfavoriet ‘Synthetic Twin’ en als operaregisseur met ‘Madame Butterfly’ van Puccini en waar ze dus ook de voorstelling ‘Requiem’ maakte.
    Augustus 2012 zal Linning als artistiek leider aantreden in Heidelberg (DLD).

    Requiem inspiraties en het tweede deel

    Voor de fantasierijke figuren liet Linning zich inspireren door de beeldenrijkdom van oerwezens uit de Griekse en Romeinse mythologie tot en met absurde en surrealistische beelden van het kunstenaarsduo Les Deux Garçons. In het tweede deel komt de wereld uit het eerste deel tot leven en begeeft het publiek zich naar zijn stoel. Linning ensceneert op het live uitgevoerde wonderschone Requiem van Fauré een ruimtelijke en bruisende choreografie voor 22 dansers, een bariton, een sopraan en 23 koorzangers. Live videoprojectie en de nieuwe elektronische compositie met live orkest en koor van Michiel Jansen versmelten in een overweldigend, visueel en emotionerend dansconcert. Het publiek mag niets meer, maar ook niets minder dan een Gesamtkunstwerk verwachten. Een ode aan de passie voor ’t leven.

    ‘Requiem’, te zien in de Rotterdamse Schouwburg: 29 april, 19: 30 uur
    Concept en choreografie: Nanine Linning
    www.rotterdamseschouwburg.nl

    Reageren uitgeschakeld

    Vliegboot Moederschip en De Grote Oorlog van Hotel Modern

    maart 6th, 2012

    Vliegboot Moederschip en De Grote Oorlog van Hotel Modern

    Hotel Modern speelt…..

    Er zijn van die gezelschappen die tot een kern weten te komen. Een kern van het leven, tot een kern van de essentie van de kunst, haar nut, noodzaak en belang. De relevantie van het blootleggen, het duiden en uitdrukking geven daar waar woorden vaak tekort schieten.

    Het in 1997 in Rotterdam opgerichte theatergezelschap Hotel Modern speelt deze week twee alom bejubelde voorstellingen in de Rotterdamse Schouwburg: ‘Vliegboot Moederschip’ en ‘De Grote Oorlog’.
    De artistieke kernleden van Hotel Modern zijn beeldend kunstenaar en performer Herman Helle en de actrices en theatermakers Pauline Kalker en Arlène Hoornweg. Ze werken regelmatig samen met componisten Ruud van der Pluijm en Arthur Sauer.

    De Grote Oorlog van Hotel Modern (c Joost van den Broek)

    In het amalgaam van die samenwerking ontstaat een theatertaal die zijns gelijke niet kent: krachtig, beeldend en op de huid. Over de hele wereld spelend, doen ze gelukkig deze week maar weer eens hun thuisstad aan. Daar waar de ‘Grote Oorlog’ de verschrikkingen op persoonlijk niveau de revue laat passeren over de oorlog die een einde zou moeten maken aan alle oorlogen en later breekpunt zou blijken te zijn van het onstuitbare vooruitgangsgeloof dat eind 19e eeuw, begin 20e eeuw opgang maakte, is ‘Vliegboot Moederschip’ volgens de eigen woorden van het gezelschap: “Al met al een genoeglijke avond over de kwetsbaarheid van de mens en de verwoesting van de wereld.”
    Of, om de sfeer maar eens te schetsen wat de nieuwsgierige kijker mag verwachten:

    Vliegboot Moederschip (c Hotel Modern)

    “Een apocalyptische revue met oude boeken, korte films, beelden van Na De Bom, pop art-science fiction, kabouters en dichters. We vertonen een zelfgemaakte rampenfilm, een diaserie over de schoonheid van vergissingen en we laten fragmenten horen uit het logboek van de kapitein van een ruimteschip dat al 500 jaar de weg kwijt is.”

    Krachtig, kwetsbaar en visionair legt Hotel Modern met de precisie van een chirurg bloot, met een rijkelijk gevuld palet aan theatrale middelen waarbij het oog en het oor rijkelijk wordt bestookt en gestreeld.

    Zie hieronder een interview met Herman Helle over Vliegboot Moederschip en de kwetsbaarheid van de mens.

    Deze week te zien in de Rotterdamse Schouwburg:

    1. Vliegboot Moederschip: dinsdag 6, woensdag 7 en donderdag 8 maart
    2. De Grote Oorlog: vrijdag 9 en zaterdag 10 maart

    www.rotterdamseschouwburg.nl
    www.hotelmodern.nl

    Reageren uitgeschakeld

    recensie ‘Beeswing’ door Scapino Ballet Rotterdam

    oktober 12th, 2011

    Beeswing door Scapino Ballet Rotterdam

    Wubbe betoont zich meesterlijk choreograaf

    Twee dansers bewegen licht, frank en vrij op de klanken van de cello suites van Johann Sebastian Bach. Volledige beheersing van een spannend bewegingsidioom van de hand van choreograaf Ed Wubbe leggen dansers Annemarie Labinjo-van der Meulen en Besim Hoti aan de dag in ‘Beeswing’. Het gemak en de zelfverzekerdheid waarmee zij de choreografie van Wubbe dansen is oogstrelend.

    In de choreografie ‘Beeswing’ toont choreograaf en artistiek directeur Ed Wubbe van het Scapino Ballet Rotterdam zijn vakmanschap. Een korte maar krachtige proeve van bekwaamheid waarbij een mix van academische dans en urban dance naadloos in elkaar overvloeien is het resultaat. Natuurlijk, het is eerder gedaan die mix van urban en academische dans. Ook door Wubbe zelf. (‘Leading Edge’, 2008)

    Ingenieus bouwt Wubbe zijn choreografie op. De klanken van Bach’s muziek doen een klassiek dansstuk vermoeden. Sierlijk, vloeiend en elkaar in beweging liefdelijk bij tijd en wijle volgend danst dit paar de onderliggende structuur van de ‘contrapunctie en fuga’ die de muziek van Bach zo kenmerkt. Hier onderscheidt zich de meester. Ed Wubbe moet wel een Bach addict zijn. Hoe weet hij anders de essentie van de geniale muziek van Bach zo te raken? In de choreografie spreekt een liefde en respect voor de o zo dansbare klanken voortgebracht door een enkele cello. De pure naaktheid van de klanken biedt de choreograaf geen ruimte om zich te verstoppen. Een bewegingstaal die spannend is en ook blijft is het gevolg. Gedurende het eerste muziekfragment mag het publiek meegaan in de verbintenis barokmuziek en academische dans. Bij de eerste klanken van het tweede muziekfragment bekent de zeer begenadigd danser Besim Hoti zijn urban achtergrond en skillls. Wat een danser! Het publiek zit gelijk recht op in de stoelen. Naadloos dirigeert Wubbe in zijn choreografie Besim Hoti naar een dansvocabulaire die in de urban dance gemeengoed is. ‘Waves’ en ‘freezes’ worden met een ogenschijnlijk gemak, de klanken van de cello immer volgend, gedanst of het de meest voor de hand liggende optie is. En, dat maakt ‘Beeswing’ zo’n bijzondere dansvoorstelling. Het getuigt van een absolute beheersing van de twee bewegingstalen die hier harmonieus en als vanzelfsprekend in elkaars verlengde liggen. Het lijkt wel of de twee soorten dansidioom een paringsdans aangaan waarbij het geheel meer is dan de som der delen. Dat Wubbe zich gelukkig mag prijzen met uitmuntende dansers in zijn gezelschap, bewijzen Hoti en Labinjo-van der Meulen maar weer eens met hun uitmuntende performance.

    Gezien: ‘Beeswing’ op 11 oktober 2011 in de Rotterdamse Schouwburg. (première)

    ‘Beeswing’ maakt deel uit van het verzamelprogramma ‘Kathleen + ‘ van het Scapino Ballet Rotterdam. Kathleen + bestaat uit drie choreografieën: ‘Beautiful Freak’ (2007) in de choreografie van Marco Goecke en ‘Kathleen’ (1992) en ‘Beeswing’ van Ed Wubbe

    Speelperiode: t/m woensdag 16 mei 2012 door het hele land.

    Check de speellijst op www.scapinoballet.nl

    Reageren uitgeschakeld