Posts by Maarten J. Boer:

    recensie The Sound We See: City Symphony Rotterdam

    juni 1st, 2012

    The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

    In een periode van 12 weken, heeft een groep van 18 jongeren uit de wijken Stadscentrum, Delfshaven en Coolhaven, evenals studenten van de Willem de Kooning Academie en the Piet Swart Institute een zwart-wit 16mm film van 24 minuten gemaakt, welke het verhaal vertelt van één etmaal in Rotterdam.

    In het Echo Park Film Center in Los Angeles organiseren Paolo Davanzo en Lisa Marr sinds 2002 een scala aan filmworkshops en vertoningen aan buurtbewoners. Of zoals ze het zelf vertelden tijdens de vertoning op 31 mei in WORM, ze zijn verhalenvertellers, iedereen is een verhalen-verteller en iedereen is welkom in het Echo Park Film Center om films te maken, te kijken of zijn verhaal te vertellen. In 2011 was Echo Park Film Center te gast tijdens het IFFR en daar ontstond het plan om een City Symphony, iets wat ze eerder over Los Angeles deden, te maken over Rotterdam. Sinds januari 2012 resideren Paolo Davanzo en Lisa Marr tijdelijk in Rotterdam en zijn aan de slag gegaan met een groep jongeren uit de het Stadscentrum, Delfshaven en Coolhaven.

    The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

    Rondom de vertoning in WORM werd er gesproken met de jongeren en de organisaties die betrokken waren bij het project, waar vier maanden aan gewerkt is. Voorafgaand aan de film werd er een making of vertoond van Karel Doing, wat een mooi kijkje in de keuken gaf. Hierdoor werd er een uitgebreid beeld geschetst van het project, maar ook verwachtingen geschept. Op aandringen van de zaal, na het zoveelste vraaggesprek en een betrokken partij, werd de film ingestart, geprojecteerd vanaf een 16mm-projector. Elke minuut is een scène, die is opgenomen in het daadwerkelijke tijdsbestek dat er voor stond. De jongeren waren vrij om te kiezen waar ze gingen filmen, wat ze wilden vastleggen, wie erin te zien waren. De diversiteit is ook meteen de grootste kracht van de film. De stad als onderwerp gaf veel zeer mooie plaatjes. In de nacht waren het vooral gebouwen, overdag kwamen er ook steeds meer mensen in beeld. Achter elke scène zit een verhaal, soms is dat verhaal heel duidelijk, soms niet. Dat laat ruimte om als kijker zelf het achterliggende verhaal te bedenken. Toch kreeg het publiek de kans om na de vertoning zelf aan de jonge makers te vragen, waar de verschillende scènes over gingen. Of zoals de 13-jarige maker van een scène vol met shots van etalagepoppen zei: “Ik hou van mode en in Rotterdam heb je heel veel kleren en schoenen. Daarom wilde ik dit laten zien.” Duidelijk.

    The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

    Het is heel indrukwekkend en absurd om de stad te zien op 16mm en ook nog in zwart-wit, waardoor het geheel erg tijdloos wordt. Er is flink gespeeld met het medium, lagen zijn over elkaar gelegd, snelheden worden afgewisseld, er zijn mooie shots vanuit de hoogte gemaakt en er zit een hoop humor in. Maar toch werd het, naarmate de film vorderde, vermoeiender om naar de film te kijken. En dat euvel zat hem in de muziek gecomponeerd door de WORM studio. Nee, de muziek was niet slecht of lelijk, absoluut niet, maar zorgde er wel voor dat de film te zwaar, te absurdistisch werd. En dat is jammer, gezien de meeste jongeren juist kozen voor lichte onderwerpen als tuinieren of tafeltennis. Ondanks dat de jongeren naar eigen zeggen ook invloed hadden op de muziek, is het wellicht een goed idee om bij een volgende editie te werken met jonge muzikanten, die elke een scène op zich nemen en daarmee ook auditief hun gevoel over de stad weergeven. Zo kan er een nog betere kruisbestuiving ontstaan.

    The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

    Een vervolg moet er komen, niet alleen om jonge mensen in aanraking te brengen met film, maar ook om de stad te blijven vastleggen. Dit soort projecten zijn belangrijk om te doen, het is een avontuur voor de groep geweest die ze nooit zullen vergeten. En dat hoeft ook niet, de film is opgenomen in het Gemeentearchief in Rotterdam. Omdat het tijdloos is. En dat is precies wat een symfonie moet zijn. Tijdloos.

    De film is gemaakt door: Tarik Aouragh, Aron den Boer, Jonathan Brito, Loes van Dorp, Zara Ger-rard, A-Yi Kah, Vijal Leocadia, Sarojini Lewis, Fairoel Loonstra, Sabine Loonstra, Nelson Lopes, Jennifer Maasdamme, Emre Macit, Hinko Mayerhold, Loek Vellekoop, Cola Zhang en Dennis van Vreden.

    The Sound We See: City Symphony Rotterdam is een samenwerking van Paolo Davanzo en Lisa Marr van het Echo Park Film Center uit Los Angeles met Rotterdam Deelgemeente Centrum, SBAW Cultuurscouts, Sonor opbouwerk, TOS, kenniscentrum Hogeschool Rotterdam, Digital Playground en WORM.

    Meer informatie: www.worm.org / www.echoparkfilmcenter.org

    Zie ook onze uitzending GrazenTV #10

    2 Comments "

    Backing Back to the Temple of the Sun van Marco Pando met Karel Doing en Mark-Paul Meyer

    april 4th, 2012

    Backing Back to the temple of the sun door Marco Pando met Karel Doing en Mark-Paul Meyer

    Beeldend kunstenaar Marco Pando droomt van een roadmovie door zijn geboorteland Peru, geïnspireerd door het album Kuifje en de Zonnetempel. Deze film in wording wordt geproduceerd door Karel Doing onder de vlag van de miraculeus ontwaakte Stichting Studio één.

    Marco Pando vertoont een eerdere korte animatie film, The Bug Man, opgebouwd uit tekeningen op 35mm, over een politicus, die transformeert tot kever en zijn toevlucht tot het landschap neemt. De film wordt ingeleid door Mark-Paul Meyer, conservator van het Eye Film Instituut Nederland. Karel Doing vertoont een compilatie van films die Studio één in de afgelopen jaren produceerde.

    Backing Back to the Temple of the sun door Marco Pando met Karel Doing en Mark-Paul Meyer

    Samen onthullen zij een serie Lightboxes, een multiple van Marco Pando van handgetekende 35mm filmframes in een lichtgevende behuizing. Deze Lightboxes zijn te koop, ter ondersteuning van zijn project.

    Backing Back to the Temple of the Sun – Marco Pando met Karel Doing en Mark-Paul Meyer is op dinsdag 10 april 2012 om 21.00 uur in Worm. Deuren gaan open om 20:30. Gratis Entree
    www.worm.org

    Reageren uitgeschakeld

    Bioscopen in Rotterdam

    maart 28th, 2012

    In Rotterdam wordt er, naast het reguliere filmcircuit bestaande uit Pathé, Cinerama en Lantaren Venster, ook op diverse andere locaties ruim aandacht besteedt aan het vertonen van films. Grazen.nl zet de verschillende initiatieven voor je op een rijtje.

    Worm Rotterdam Film Bioscoop

    Worm Rotterdam
    Worm Rotterdam is een instituut aan de Boomgaardsstraat dat zich onder andere bezig houdt met film, radio, concerten, cursussen, party’s, publicaties, performances, web-projecten, installaties, workshops en meer.

    Ze hebben een doorlopend filmprogramma, wat een divers en uitgebreid beeld laat zien van verschillende artistieke film en videokunst. Vaak worden bij vertoningen ook de makers uitgenodigd of een bijpassende workshop georganiseerd.
    www.worm.org

    De Unie Rotterdam Bioscoop

    De Unie: De Unie Vertoont en Off Screen
    Locatie De Unie organiseert op het gebied van film twee verschillende evenementen, die door het jaar heen meerdere malen worden gehouden.

    De Unie Vertoont is een filmavond, waarbij verschillende speelfilms of documentaires worden vertoond. Tijdens Off Screen is het de beurt aan Rotterdamse filmtalent, dat hun korte werk kan vertonen in de Unie. Ook vind Upload Cinema – zie hieronder – plaats in De Unie.
    www.deunie.nu

    De Machinist Rotterdam Bioscoop

    De Machinist
    In de Machinist worden op maandagavond en donderdagavond films vertoond in de filmzaal, die ruimte biedt aan ongeveer 35 personen. Op maandagavond is er ruimte voor film-klassiekers, terwijl op donderdagavond aandacht wordt besteed aan recente arthouse-films.
    www.demachinist.com

    Kloosterbioscoop (c Boudewijn van Leeuwen)

    De Kloosterbioscoop
    In de kapelzaal van het Klooster Oude Noorden, draait er elke maandagavond om half acht een speelfilm. Het aanbod is erg gevarieerd en wordt altijd voorafgegaan aan een korte film, van Rotterdamse makers, die hun eigen werk introduceren.
    www.kloosterbioscoop.nl

    Banner Kriterion Bioscoop Rotterdam

    Kriterion Rotterdam
    De vereniging Kriterion Rotterdam is opgezet door en bestaat uit studenten. Ze hebben als doel een bioscoop te openen in Rotterdam op een vaste locatie, dit naar voorbeeld van het bekende Amsterdamse Kriterion. In de zomer van 2011 heeft Kriterion Rotterdam haar eigen rondreizende bioscoop gehad met ContainerCinema, een bioscoop in een zeecontainer. Hiermee hebben ze op verschillende plaatsen in de stad films vertoond met een programma variërend tussen korte, Rotterdamse producties, studentenfilms en cultklassiekers.

    In 1961 zat in de dakopbouw van het Groothandelsgebouw al eerder bioscoop “Kriterion”, waar men voor en na de filmvertoningen het doek omhoog haalde, zodat de bezoeker een mooi uitzicht over de stad had.
    www.kriterionrotterdam.nl

    Banner Noorder Bioscoop C Mick Otten

    Noorderbioscoop
    Stichting Noorderbioscoop heeft het plan om in het oude Bergweg-station een bioscoop te beheren voor de bewoners van de Noordkant van de stad. Het zou een culturele accommodatie moeten worden met twee tot drie zalen, een horecagelegenheid, een groen dakterras en openlucht filmvertoningen. In 2010 hebben ze op de locatie een filmprogramma gepresenteerd, waarbij binnen één weekend, tien films werden vertoond, allemaal uitverkocht.
    http://www.noorderbioscoop.nl

    Cinema West Rotterdam

    Cinema West
    Cinema West vertoont films op onverwachte momenten en op verschillende locaties in Delfshaven, Rotterdam. Voorlopig gaat het om incidentele voorstellingen. Ze streven naar een permanente voorziening in een voormalige bioscoop aan de Nieuwe Binnenweg.
    Bij de voorstellingen van Cinema West wordt meer geboden dan film alleen.

    De techniek verandert, maar naar de film gaan blijft een sociale bezigheid. Dus maken ze er iets speciaals van, met een maaltijd, inleiding, gesprek met de makers, live muziek of een bijzondere aankleding van de filmzaal. Een ander kenmerk van de voorstellingen van Cinema West is dat ze geen concessies doen aan de projectie. De locaties mogen geïmproviseerd zijn, beeld en geluid zijn professioneel.
    www.cinemawest.nl

    Rotterdams Open Doek Lantaren Venster

    Rotterdams Open Doek
    Rotterdams Open Doek is het Wilde Westen van de Rotterdamse korte film. Alleen talent telt, er zijn geen regels, geen thema’s, geen leeftijdsgrenzen en er is geen onderscheid tussen amateurs en professionals. Iedereen die korte films maakt en in aanmerking denkt te komen voor de tweemaandelijkse grote show-off op het witte doek in LantarenVenster stuurt zijn of haar film in.
    Professionals uit de film- en reclamewereld beoordelen alle inzendingen en maken een avontuurlijke selectie voor Rotterdamse Open Doek. Op de avond zelf worden de makers van de vertoonde films aan de tand gevoeld door een prikkelende spreekstalmeester.
    www.lantarenvenster.nl

    Cinepeter Films Rotterdam

    Cinepeter
    Cinepeter biedt filmmakers een podium voor hun korte films. Fictie, documentaire, animatie en videoclips vinden hun weg naar het Cinepeter-doek. Er wordt niet geselecteerd op ervaring of genre. Het is vooral belangrijk dat het publiek geniet van een afwisselend programma. Van de geboorte van een geit tot de uitspattingen van een zwarte sok. Van platonische blokjes tot de absurdistische sketches van de Bubbelebim.
    Cinepeter vindt minimaal een maal per jaar plaats in café Hensepeter aan de Nieuwe Binnenweg. De eerstvolgende editie vindt plaats op 19 mei 2012.
    www.cinepeter.nl

    Upload Cinema Rotterdam

    Upload Cinema
    Upload Cinema brengt de beste video’s van het web naar het witte doek. Elke twee maanden wordt er een nieuw programma gepresenteerd vol inspirerende en vermakelijke internetfilmpjes gekoppeld aan een speciaal thema. Het publiek stuurt films in; een redactieteam selecteert de beste en stelt daar een programma van samen van circa anderhalf uur dat vertoond wordt in bioscopen en op speciale locaties.
    rotterdam.uploadcinema.net

    Banner Wat loop je nou te kijken door Turbo Turbo

    Wat Loop Je Nou Te Kijken?!
    Enkele keren per jaar organiseren de filmmakers van Turbo Turbo een inspiratieavond, waarbij een filmmaker, -kenner of -liefhebber, zijn of haar selectie van favoriete fragmenten laat zien en vertelt waarom. De avonden vinden plaats in de SingerSweatShop aan de Hoogstraat, maar hebben zich inmiddels ook uitgebreid naar Tilburg en Utrecht.

    Animatie-collectief Job, Joris en Marieke zullen in juni 2012 hun avond samenstellen.
    www.turboturbo.nl

    Kopfkino Rotterdam

    Kopfkino
    Filmavonden met per keer een film relevant voor design, gekozen door een gast die de Kopfkino avond in Cinerama opent met een selectie Youtube beelden die -ondersteund door een interviewer- inzicht bieden in zijn of haar inspiratiebronnen.
    www.designplatformrotterdam.nl

    De pleinbioscoop in Rotterdam

    De Pleinbioscoop Rotterdam
    Films kijken in de grootste huiskamer van Rotterdam was afgelopen jaar populair in Rotterdam! De Pleinbioscoop Rotterdam verwelkomde vorig jaar maar liefst 25.000 bezoekers. Net als vorig jaar zal het Lloyd Multiplein worden omgebouwd tot de grootste huiskamer van Rotterdam.
    www.pleinbioscooprotterdam.nl

    Sub Urban Video Lounge Rotterdam

    Sub Urban Video Lounge
    De Sub Urban Video Lounge, met een maandelijks programma van videokunst, bevindt zich in de benedenruimte van de Urban Espressobar in Rotterdam. Een erg fijne plek, om onder het genot van een kop koffie en verse taart te kijken naar bijzondere videokunst.
    www.urbanespressobar.nl

    Het Internationaal Film Festival in Rotterdam

    International Film Festival Rotterdam
    Het International Film Festival Rotterdam (IFFR) is het grootste filmfestival van Nederland en wordt sinds 1972 jaarlijks eind januari georganiseerd in Rotterdam.

    Elk jaar gaat eind januari in Rotterdam het gros van de films in première die gedurende de rest van het jaar in Nederland te zien zullen zijn. Ook zijn er vele korte en lange films uit alle delen van de wereld te zien die buiten het festival niet meer in Nederland vertoond worden. Centraal staan de kleinere, onafhankelijke en artistieke films van vaak weinig bekende regisseurs, alhoewel de ‘betere’ Hollywoodfilm niet geschuwd wordt.
    www.filmfestivalrotterdam.com

    Architecture Film Festival in Rotterdam

    Architecture Film Festival Rotterdam
    Tijdens het vierdaagse Architecture Film Festival Rotterdam (AFFR) kun je een programma vol korte films, speelfilms, documentaires en debatten bekijken, waarbinnen architectuur een cruciale rol speelt.

    De eerstvolgende editie vindt plaats in het najaar van 2013.
    affr.nl

    Daarnaast zijn er nog verschillende instellingen die op sommige momenten films vertonen of filmprogramma’s samenstellen, zoals Foundation B.A.D. de Lokale Cultuur Centra en Wijktheaters Rotterdam.

    1 Comment "

    recensie Hatchlings #4 door Meekers / Dansateliers

    februari 6th, 2012

    Hatchlings #4 door Meekers en Dansateliers (c Jan Martens)

    Hatchlings #4 fris, vermakelijk, sprookjesachtig en niet alleen voor kinderen

    HATCHLINGS#4  is een verzameling van drie korte dansstukken, gemaakt door drie talentvolle choreografen. De stukken zijn bedoeld voor een jong publiek. Jan Martens, Sabina Perry en Duda Paiva doken in de jeugdige kant van zichzelf en ontwikkelden elke een dans, die zowel toegankelijk is, als een boodschap meegeeft. Elk stuk wordt voorafgegaan door een korte video, waarin de artistiek leider van Meekers, Arthur Rosenfeld, even kort spreekt met de maker van het stuk dat gaat komen. Het werkt goed: je krijgt wat inzicht in de maker, er wordt weinig getoond van het stuk zelf zodat het een goede proloog blijft van wat gaat komen, en het geeft de techniek de ruimte om het speelveld klaar te maken voor het volgende stuk.

    Yanaika en Fabian Holle spelen in de voorstelling van Jan Martens niet alleen broer en zus, maar zijn dat in het echt ook. In de dans die zij opvoeren, voel je de familiale verbondenheid. Ze beginnen samen keuvelend onder een deken over allerlei dingen die je voor de eerste keer doet. En dan vooral gericht op dingen die zij voor de eerste keer deden, voelden of zagen van elkaar. Omdat je de dansers nog niet echt ziet, ontstaat er de spanning van een spel, zoals je dat als kind zo mooi
    kon spelen. Om een eigen paradijs, een eigen speelwereld te bouwen, heb je niet meer dan een deken nodig. Er wordt gedanst, meegezongen, gek gedaan en gezwegen. Maar het mooiste deel van dit stuk is toch wel de slow motion vechtpartij, waarbij we zien dat broer en zus Holle erg aan elkaar gewaagd zijn, fysiek, maar ook in hun mimiek. Het brengt je terug naar een tijd waarvan je soms vergeet dat je die hebt meegemaakt met je eigen broer of zus.

    Yanaika en Fabian Holle in Jan Martens stuk in Hatchlings #4

    De eeuwige vraag over wat goed en wat fout is, wordt niet beantwoord in het stuk van Sabina Perry. Dat is ook niet perse nodig. Het spel dat ze spelen om de dunne scheidslijn te laten zien tussen goed of fout is een leuk spel tussen de vier dansers, die met verschillende gouden objecten de ruimte volledig benutten en direct oogcontact met het publiek niet uit de weg gaan. Er zit veel humor in
    dit stuk, maar de dans is fysiek gezien een stuk minder interessant. De dansers Koen Keulen, Evelyne Rossie, Lars Wettman en Ans Kanen zijn vrolijk, toegankelijk, bewegen fijn en zijn alle vier prettig om naar te kijken, maar het blijft een beetje in het midden hangen. Ze laten het speelveld niet alleen
    met een half gevoel achter, maar ook met een enorme rotzooi. Hier had meer conclusie in gezeten.

    Koen Keulen, Evelyne Rossie, Lars Wettman en Ans Kanen in Sabina Perry's stuk in Hatchlings #4

    En toen kwam de koning. Duda Paiva heeft Jim Barnard een pop laten maken genaamd Koning Erysichton. En deze koning is een egocentrisch figuur, met een eng gezicht, realistische ogen en een angstaanjagende stem. Vanaf het moment dat hij het speelveld opkomt, neemt hij alles over. En hij heeft honger, wat er toe leidt, dat hij alles op wil eten, wat ook maar in zijn gezichtsveld is. Of hij het nou met geweld zich toe moet eigenen of niet. De pop is gemaakt van een speciaal soort rubber, dat er voor zorgt, dat de koning echt tot leven komt. Er zit altijd een trilling of een beweging in, ook al houdt danser Andreas La Monica hem helemaal stil. Dit is gelijk het sterkste punt van dit stuk, je vergeet dat je naar een pop zit te kijken. Maar dat ligt niet alleen aan het materiaal. Andreas laat de koning alle kanten op gaan, hele bananen opeten, mensen omhakken en meer. Maar als danseres Ana Teixidó de koning in handen krijgt, ontstaat er een gevecht tussen de twee, waarin niet altijd even duidelijk is wie de leiding neemt. het zorgt voor een mooie finale, waarin wel een heldere conclusie tussen goed en fout te vinden is. Geven is beter dan nemen.

    Ana Teixidó  in Duda Paiva's stuk in Hatchlings #4

    De combinatie van de drie stukken, maakt het een geheel met een leuk, fris begin, een wat onbeholpen, doch vermakelijk midden en een spannende, sprookjesachtige afsluiter. En niet alleen leuk voor kinderen.

    Nog te zien:
    zondag 19 februari, 15:00 uur
    Rotterdamse Schouwburg | Rotterdam

    donderdag 10 mei, 20:00 uur
    De Krakeling | JongDanst! | Amsterdam

    zaterdag 12 mei, 14:30 uur
    De Vest | Alkmaar

    zaterdag 12 mei, 20:00 uur
    Rotterdamse Schouwburg | Rotterdam

    Reageren uitgeschakeld