recensie The Sound We See: City Symphony Rotterdam

The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

In een periode van 12 weken, heeft een groep van 18 jongeren uit de wijken Stadscentrum, Delfshaven en Coolhaven, evenals studenten van de Willem de Kooning Academie en the Piet Swart Institute een zwart-wit 16mm film van 24 minuten gemaakt, welke het verhaal vertelt van één etmaal in Rotterdam.

In het Echo Park Film Center in Los Angeles organiseren Paolo Davanzo en Lisa Marr sinds 2002 een scala aan filmworkshops en vertoningen aan buurtbewoners. Of zoals ze het zelf vertelden tijdens de vertoning op 31 mei in WORM, ze zijn verhalenvertellers, iedereen is een verhalen-verteller en iedereen is welkom in het Echo Park Film Center om films te maken, te kijken of zijn verhaal te vertellen. In 2011 was Echo Park Film Center te gast tijdens het IFFR en daar ontstond het plan om een City Symphony, iets wat ze eerder over Los Angeles deden, te maken over Rotterdam. Sinds januari 2012 resideren Paolo Davanzo en Lisa Marr tijdelijk in Rotterdam en zijn aan de slag gegaan met een groep jongeren uit de het Stadscentrum, Delfshaven en Coolhaven.

The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

Rondom de vertoning in WORM werd er gesproken met de jongeren en de organisaties die betrokken waren bij het project, waar vier maanden aan gewerkt is. Voorafgaand aan de film werd er een making of vertoond van Karel Doing, wat een mooi kijkje in de keuken gaf. Hierdoor werd er een uitgebreid beeld geschetst van het project, maar ook verwachtingen geschept. Op aandringen van de zaal, na het zoveelste vraaggesprek en een betrokken partij, werd de film ingestart, geprojecteerd vanaf een 16mm-projector. Elke minuut is een scène, die is opgenomen in het daadwerkelijke tijdsbestek dat er voor stond. De jongeren waren vrij om te kiezen waar ze gingen filmen, wat ze wilden vastleggen, wie erin te zien waren. De diversiteit is ook meteen de grootste kracht van de film. De stad als onderwerp gaf veel zeer mooie plaatjes. In de nacht waren het vooral gebouwen, overdag kwamen er ook steeds meer mensen in beeld. Achter elke scène zit een verhaal, soms is dat verhaal heel duidelijk, soms niet. Dat laat ruimte om als kijker zelf het achterliggende verhaal te bedenken. Toch kreeg het publiek de kans om na de vertoning zelf aan de jonge makers te vragen, waar de verschillende scènes over gingen. Of zoals de 13-jarige maker van een scène vol met shots van etalagepoppen zei: “Ik hou van mode en in Rotterdam heb je heel veel kleren en schoenen. Daarom wilde ik dit laten zien.” Duidelijk.

The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

Het is heel indrukwekkend en absurd om de stad te zien op 16mm en ook nog in zwart-wit, waardoor het geheel erg tijdloos wordt. Er is flink gespeeld met het medium, lagen zijn over elkaar gelegd, snelheden worden afgewisseld, er zijn mooie shots vanuit de hoogte gemaakt en er zit een hoop humor in. Maar toch werd het, naarmate de film vorderde, vermoeiender om naar de film te kijken. En dat euvel zat hem in de muziek gecomponeerd door de WORM studio. Nee, de muziek was niet slecht of lelijk, absoluut niet, maar zorgde er wel voor dat de film te zwaar, te absurdistisch werd. En dat is jammer, gezien de meeste jongeren juist kozen voor lichte onderwerpen als tuinieren of tafeltennis. Ondanks dat de jongeren naar eigen zeggen ook invloed hadden op de muziek, is het wellicht een goed idee om bij een volgende editie te werken met jonge muzikanten, die elke een scène op zich nemen en daarmee ook auditief hun gevoel over de stad weergeven. Zo kan er een nog betere kruisbestuiving ontstaan.

The Sound We See: City Symphony Rotterdam (still Karel Doing)

Een vervolg moet er komen, niet alleen om jonge mensen in aanraking te brengen met film, maar ook om de stad te blijven vastleggen. Dit soort projecten zijn belangrijk om te doen, het is een avontuur voor de groep geweest die ze nooit zullen vergeten. En dat hoeft ook niet, de film is opgenomen in het Gemeentearchief in Rotterdam. Omdat het tijdloos is. En dat is precies wat een symfonie moet zijn. Tijdloos.

De film is gemaakt door: Tarik Aouragh, Aron den Boer, Jonathan Brito, Loes van Dorp, Zara Ger-rard, A-Yi Kah, Vijal Leocadia, Sarojini Lewis, Fairoel Loonstra, Sabine Loonstra, Nelson Lopes, Jennifer Maasdamme, Emre Macit, Hinko Mayerhold, Loek Vellekoop, Cola Zhang en Dennis van Vreden.

The Sound We See: City Symphony Rotterdam is een samenwerking van Paolo Davanzo en Lisa Marr van het Echo Park Film Center uit Los Angeles met Rotterdam Deelgemeente Centrum, SBAW Cultuurscouts, Sonor opbouwerk, TOS, kenniscentrum Hogeschool Rotterdam, Digital Playground en WORM.

Meer informatie: www.worm.org / www.echoparkfilmcenter.org

Zie ook onze uitzending GrazenTV #10

Email dit artikel naar een vriend Email dit artikel naar een vriend

About Maarten J. Boer