Marjolijn van Heemstra studeerde godsdienstwetenschappen, werkt inmiddels als theatermaker bij het Ro Theater en Frascati en is freelance journalist en schrijver.
Haar bio laat zich lezen als van betekeniszoeker en ‘prediker’, iemand met een brede blik die overduidelijk gehoord wil worden: een veelbelovende combinatie. Voor haar nieuwste voorstelling bij het Ro Theater (coproductie met Frascati) bezocht ze Garry Davis, de ex-broadway acteur die in de tweede wereldoorlog met een bommerwerper rondvloog en Duitsland platbombardeerde en in 1948 de ‘eerste officiele wereldburger werd’ met een zelfgemaakt paspoort.
De voorstelling ‘Garry Davis’ is het laatste deel van een drieluik over verbondenheid in een geglobaliseerde wereld, een thema dat ze ontleent aan de historicus Marc Bloch die volgens van Heemstra duidelijk maakt dat “mensen meer kinderen van hun tijd, dan van hun ouders zijn”. Hoe dan precies de tijd ons mensen bindt is het onderwerp van haar theatrale zoektocht. Bij Theater Frascati maakte zij de eerste twee voorstellingen uit deze reeks: Family ’81 (2011) en Mahabharata (2012).
Wat ze bij Davis zocht: “Ze wilde weten hoe je dat doet: zestig jaar geloven in een droom die niet lijkt uit te komen en je onvermoeibaar verzetten tegen een systeem waar je niet achter staat. Garry Davis is een voorstelling over volharding en de (on)mogelijkheid compromisloos te leven.”
Erg benieuwd wat dit stuk na haar medewerking aan ‘Bouta’ van het Productiehuis Rotterdam oplevert. Zal het persoonlijke contact in het theater de veelbelovende inhoud opnieuw laten ontvlammen? Mag je als serieuze wereldburger niet missen!
Te zien van 8 t/m 15 en 24 t/m 26 mei in het Ro Theater en van 16 t/m 23 mein in Frascati.
Speellijst op www.rotheater.nl
