Le Chat Noir op zoek naar nieuwe bohémiens.
Emile Goudeau en Rodolphe Salis waren de oprichters van het eerste cabaret café Le Chat Noir in Montmartre Parijs. Met hun nieuwe formule wilde ze aan de verveling van het burgerdom ontsnappen en braken ze het gesloten domein van hongerkunstenaars open en maakte van decadentie een modeverschijnsel die we eigenlijk nooit meer zijn kwijtgeraakt.
Voor artistiek leider Ed Wubbe van Scapino Ballet Rotterdam een aanleiding om de actualiteit van dit fenomeen in tijden van economische terreur te onderzoeken in dans. Zijn bewegingsidioom laat hij hierbij leiden door “muzikale poëzie in chansons van o.a. Édith Piaf en Jacques Brel met de operateske muziek van Jacques Offenbach.” Benieuwd of hier een krachtig statement uit ontstaat.
Bij dit programmatische uitgangspunt van Wubbe zijn twee andere stukken gevoegd. ‘Resident choreographer’ Felix Landerer gaat in op het thema door de muziek van de bohemien componist Erk Satie (vaste bezoeker van de Chat Noir) te laten bewerken door de Duitse componist Christof Littmann waaraan hij eenverfrissend hedendaagse dansidioom aan toe voegt (zie o.a de clip hieronder).
Tenslotte wordt ‘Supernova’ uit 2009 van de huischoreograaf Marco Goecke aan het programma geplakt. Wat dit met het thema te maken heeft is niet helemaal duidelijk, maar dat mag de pret niet drukken. De originaliteit van Goecke blijft intrigeren en voor wie het nog niet gezien heeft een absolute aanrader. Op muziek van de Franse jazzcomponist Pierre Louis Garcia-Leccia en met zijn typerende dansstijl met de razendsnelle bewegingen, de duistere sfeer en de vele subtiele vondsten, bereikte Goeckes creativiteit in ‘Supernova’ een hoogtepunt.
Choreografie: Ed Wubbe, Felix Landerer, Marco Goecke
Muziek: Erik Satie, Jacques Brel, Edith Piaf, Jacques Offenbach, Pierre Louis Garcia-Leccia e.a.
15 t/m 22 februari 2013 in Schiedam en Rotterdam en 29 t/m 31 maart in Rotterdam
Voor de volledige speellijst: www.scapinoballet.nl