Sterke Nederlandstalige songs waarin de goede balans wordt gevonden tussen ontroering, kracht en humor. Van het vurig gezongen Verder, Verder in het refrein van de openingssong, wordt de luisteraar meegevoerd naar het wonderschone Het regende zon. Een song die je met weemoed laat verlangen naar die paar pure momenten in een mensenleven dat je overvallen kunt worden door een betoverend gevoel van perfecte liefde, een sprookje waarin je tegen beter weten in wil blijven geloven, al zijn kortstondigheid ten spijt. De illusie duurt niet langer dan een paar coupletten, maar het verlangen blijft. Melodie en instrumentatie doen geheel recht aan de prachtige tekst van Remco Campert. Voor degenen die last hebben van een post-relatie dip, beluister ‘Je zei (een doodnormaal kloteverhaal)’ en je voelt je opgenomen in een heelal vol troostrijke vertwijfeling. Pas echt muzikaal interessant wordt het met Nog nooit waarin de geheel eigen stem van tekstschrijver Ilja Leonard Pfeiffer onmiskenbaar aanwezig is. Het knappe van de samenwerking tussen Ten Damme en Pfeiffer is dat ze elkaar erg goed aanvullen. Nog nooit is bovendien uiterst bekwaam gearrangeerd en schitterend opgenomen. Sowieso is het opvallend dat de cd zo divers is, iets wat ook al het geval was bij de eerste Nederlandstalige cd van Ten Damme waarvoor Pfeiffer alle teksten schreef. Het absolute hoogtepunt van de cd is de song Niet janken waarin het zo mooi gekozen ‘ik ben stoer en schattig’ uiting geeft aan de moed die de hoofdpersoon zichzelf in probeert te praten, terwijl zij droomt over het stellen van krachtige daden en het spreken van grote woorden, maar tragisch genoeg tot niets in staat is. Een zeer troostrijk album, dat je ook lekker op kunt zetten als je wel vrolijk bent.
Als er dan toch een kritische songwriters noot moet worden geplaatst, moet dat de twee songs in het midden van de cd betreffen waarvoor Ten Damme zelf de teksten leverde. Zowel Ik lach maar jij bent er niet als Iedereen voor iedereen halen zowel lyrisch als muzikaal bij lange na niet het meesterlijke niveau van de rest van het album. De teksten blijven kleven in vage bewoordingen. Desalniettemin een meesterlijk album dat een plaats in de lijst van toekomstige klassiekers verdient.
Ellen Ten Damme is op zaterdag 9 februari te zien in de Stadsgehoorzaal Vlaardingen waar zij met een speciaal voor die avond vervaardigde show te zien zal zijn tijdens het Theater festival Avonduren. Afgaande op de talrijke optredens die zij op de Rotterdamse Parade speelde door de jaren heen, zal ook dit weer een zeer eigen en uiterst interessant optreden worden van een veelzijdige vrouw. Gewoon gaan dus!
