In ‘They’ll Come Back’ van Marcelo Lordello (2012) zien en horen we, in een openingsshot dat ons doet denken aan de beroemde opening van ‘The wind will carry us’ (Kiarustami, 1997), op lange afstand twee mensen uit een auto stappen. De auto rijdt weg.
Het zijn een jongen van een jaar of veertien (Georgio Kokkosi) en een meisje wat jonger (Maria Luiza Tavares) die uit de auto gestapt zijn. Nadat de auto weg is, beginnen ze onmiddellijk met bekvechten. Het gaat over de iPhone die de jongen in zijn handen heeft. Het meisje zegt dat ze haar apparaat terug wil. De jongen duwt haar weg. Doordat informatie waar dit alles over gaat heel spaarzaam of niet wordt doorgegeven aan de kijker, wordt alles voor de kijker belangrijk. De jongen noemt het meisje Chris, het meisje de jongen Peu, dat kom je uit de ruzie te weten. Het meisje vindt studeren belangrijk de jongen niet. Na een tijd dooft de ruzie uit. Na nog langere tijd delen ze samen de oortelefoon. Ze wachten op iets of iemand. Op de auto die terugkeert. Zijn ze aan het liften. Hebben ze een afspraak? In afgemeten shots wordt het wachten verbeeld. Voortdurend razen auto’s voorbij. Voor hen lijkt niemand te komen. De jongen speculeert of verderop niet het benzinestation ligt waar hun ouders goedkoop konden tanken. Aha, denk je als toeschouwer, het zijn broer en zus.
Peu wil erheen lopen, alleen. Zijn zusje wil mee. Hij gebiedt zijn zusje achter te blijven. Ze loopt achter hem aan. Hij snauwt haar dwingend af. Dat herhaalt zich tot ze achter blijft. Zij mag de iPhone houden.
Het wordt nacht, auto’s razen voorbij, de jongen komt niet terug. De auto die hen op zou halen ook niet. Het wordt ochtend. Het avontuur van het meisje dat alleen achterblijft ergens op het platteland van de Brazilië, begint. Ze ontmoet andere mensen wordt geholpen. Blijkt erg wit te zijn. Alle informatie wordt en passant gegeven. Ook dat het meisje veel leert over de ingebakken klassenverschillen in de Braziliaanse samenleving.
Het script heeft niet veel plotelementen, maar die er zijn worden hoogst efficiënt gedistribueerd. Dat wordt gesteund door een even effectieve camera en interessante acteurs. Een sterke debuutfilm uit het gebied (Pernambuco en Bahia) waar eerder filmmakers als Kleber Mendonça en Glauber Rocha werkten.
