Dans, beeldende kunst, video-installatie en live muziek gaan in ‘He who travels’ een intrigerende verbinding aan, waarbij de toeschouwer zich al kijkend zal afvragen of hij nu in een voorstelling of in een tentoonstelling is beland. Een meisje van 11 jaar tekent in haar kamer, een man van 85 jaar volgt de contouren van de dansers met zijn hand. Iedereen heeft een tweede leven op de meer dan levensgrote videobeelden. En het lijkt wel of de getoonde sculpturen het diepe innerlijk van deze mensen laten zien. De muzikanten begeleiden de dansers, soms letterlijk, van plek naar plek en van ontmoeting naar ontmoeting.
Groeien en tot wasdom komen is de rode draad in deze caleidoscopische voorstelling. Dit is voor individuen altijd een persoonlijke reis waarbij de laatst bezochte plek van invloed is op de keuze om verder te gaan. Ouder worden is alle bagage uit de ogenschijnlijke chaos van je geschiedenis absorberen en alle bruikbare zaken eruit destilleren. Zodat je verder kunt, niet steeds hoeft om te zien. Een filosofische interessant onderzoek dat doet denken aan Nietzsche’s ‘noodzaak om te vergeten’ en het actuele geheugenonderzoek.
Een voorstelling over de dynamiek van de groei: het ontdekken, ontmoeten, afscheid nemen, herinneren, en een voorstelling over de hiërarchie van het kijken.
Met: Ana Ladas, Anand Bolder, Clémentine Vanlerberghe, Mirte Rogie, Piet Rogie, Rob Polak (dans), Karin Arink (Sculpturen en bewerkte kleding), Nanouk Leopold en Daan Emmen (Video), Maartje de Lint en Martin Kaaij (zang en gitaar). Choreografie: Piet Rogie.
Foto’s: Ernst Moritz
27 en 28 oktober 2011 om 20:00 in De Gouvernestraat
