De vijfde voorstelling van Javier Guzman gaat over een maatschappij op drift. Een samenleving die niet samen lijkt te willen leven. Mensen die overal tegen elkaar schreeuwen, op straat, in de winkel, op de tv, in de Tweede Kamer etc. Maar niemand luistert meer echt naar de ander. In grote lijnen gaat de voorstelling over onze actuele a-sociale situatie.
Dit maakt Guzman mede invoelbaar door het over zijn eigen privé leven te hebben. Over zijn moeder, zijn vader die op zijn 4e jaar is vertrokken, maar ook voornamelijk over zijn dochtertje. Maar natuurlijk ook over zijn drank en drugsprobleem. De moeder van zijn dochtertje vindt hem dan ook geen goed voorbeeld. En daar geeft Javier Guzman haar helemaal gelijk in.
Guzman is in zijn voorstelling erg beweeglijk en zijn mimiek is sterk zonder te overdrijven, hij weet goed de juiste maat te houden.
Toch zijn alle, ook de minder lachwekkende onderwerpen op een grappige manier verpakt. Niet met grappen waarbij je oorverdovend kan lachen, maar wel met een duidelijke ondertoon. Je wordt op een juiste manier met je neus op de feiten gedrukt en er wordt je een spiegel voorgehouden. Een opmerkelijk goede eye-opener.
De voorstelling is van woensdag 6 juni 2012 t/m zaterdag 9 juni 2012 te zien in het Oude Luxor Theater Rotterdam om 20:00 uur en op zaterdag 9 juni om 21:00 uur.
Kijk voor meer informatie op: www.luxortheater.nl
