Name: Lara en Hans

Posts by Lara van Bree en Hans Merts:

    Paraderen op De Parade

    juni 20th, 2012

    Paraderen op de Parade (c Luis Alons Rios Zertuche)

    Binnenkort weer ‘Paraderen op De Parade!’

    Als sinds jaar en dag strijkt in de zomer het enige, en daarmee het grootste reizende theaterfestival ter wereld, De Parade, neer in de vier grote steden van Nederland. Traditioneel vindt de aftrap in Rotterdam plaats. Donderdag 21 juni is ’t weer zover en mogen we ons laven aan de roes van de schone kunsten, drank, lekker eten en het feestgewoel van De Parade. Tijd voor een gesprek met Raymund van Santen, zakelijk leider en lid van het creatief team van dit ongesubsidieerde zomerfestival. Een gesprek over de filosofie van De Parade, de risico’s van het vak en over “wonderschone dingen”.

    ”Ik doe ’t samen met Nicole van Vessum. Zij is officieel artistiek directeur en ik zakelijk directeur, maar we doen de programmering samen. Er zijn drie onderdelen: theater-, muziek- en kinderprogrammering. Nicole doet de kinderprogrammering, want daar heb ik niet zo veel mee. Ik doe de muziekprogrammering en de theaterprogrammering doen we samen.” We treffen Ray van Santen in ’t leukste Grand Cafe van Rotterdam, het NRC aan de Witte de Withstraat. Op een steenworp afstand daarvan zal het reizende theaterfeest als een kermis a la Jacques Tati’s ‘Jour de Fête’ voor een lange week zijn tenten opslaan in ’t Museumpark. “In 2003 vroeg toenmalig directeur Terts Brinkhoff me hiervoor, maar ik wilde het niet. Ik dacht, kan ik dit wel? Blijkbaar zag Terts iets in me, en hij wilde zelf afscheid nemen. Na vier jaar onbezoldigd ben ik overstag gegaan. Ik was bang in een spinnenweb terecht te komen om er niet meer uit te komen….”. Aldus geschiedde. Ray van Santen heeft zelf een muziekachtergrond. Hij is geschoold componist, lichte muziek en heeft in die tak van sport door de jaren heen z’n sporen meer dan verdiend. Naast filmmuziek en composities voor ’t RO theater pronkt ook het fameuze – maar helaas teloor gegane – ‘Nenette et les Zezettes’ (een samenwerking met onder meer Loes Luca, Pierre van Duyl en Arend Niks) op z’n lijst van achievements. Met pak ‘m beet 30 jaar ervaring in de theaterwereld op zak heeft hij De Parade doen groeien tot, in zijn eigen woorden, een “vrijstaat waarin alles kan en alles mag”. De van huis uit muzikant en componist transformeerde zich tot productieleider die het onderhandelen goed afgaat, en ontdekte gaandeweg dat het spinnenweb waarin hij zich nu bevindt toch wel erg prettig aanvoelt.

    Raymund van Santen (c Mark Brants)


    Premières te over en Parade maken

    Zo’n 70% van de voorstellingen zijn speciaal voor De Parade gemaakt. Daarvan worden de meest succesvolle producties in het nieuwe culturele seizoen vaak doorgezet in de theaters. Voor artiesten is de overgang van theater naar tent wel even wennen, maar blijkt altijd weer een feest te zijn. De intieme sfeer in een tent zorgt ervoor dat het publiek veel dichterbij kan komen, en dat geeft een enorme boost.
    De artiesten worden ook op zakelijk vlak uitgedaagd: iedereen moet 10 minuten voor aanvang van zijn voorstelling ‘parade maken’. Eigenhandig het publiek lokken dus. Zit de tent niet vol, dan dragen de artiesten zelf het financiële risico. “Wij willen geen subsidie” stelt Van Santen, “dan verlies je je artistieke onafhankelijkheid. Het is ons festival!”. Zo’n 63% van de inkomsten van De Parade gaat naar de artiesten, de rest zit in de productie en faciliteiten van het festivalterrein. Rotterdam is echter geen rendabele locatie, vertelt Van Santen: “ in Rotterdam is te weinig publiek voor cultuur. Ik moet een zak van 30 tot 80 duizend euro inleveren hier. Waarom we hier dan toch staan? Rotterdammers gaan dan wel minder naar theater, maar ze zijn wel heel vriendelijk en zeer geïnteresseerd, houden van een lekker biertje en geven de meeste fooi. In Den Haag is het festivalterrein na 23u leeg omdat het publiek daar minder drinkt, en in Utrecht is het altijd knallen met de studenten en veel uitverkochte voorstellingen. De hoogste inkomsten halen we uit Amsterdam, daar is het publiek wat hooghartig en wil alles gezien hebben dat hot is.” Hij vervolgt: “ik vind het belangrijk om de vier grote steden serieus te nemen. Maar een stad als Eindhoven is in opkomst en zou Rotterdam kunnen vervangen.” De ambities van De Parade bevinden zich op internationaal vlak en het “schoonmaken” van het festivalterrein. “Een kwartje van de entreeprijs gaat naar het potje ‘buitenland’. We zijn al in New York, Berlijn, Barcelona, Frankrijk en Canada geweest.” legt Van Santen uit. Daarnaast wil hij graag van de vervuilende diesel af die alles op het terrein draaiende houdt. “Wij zijn nu in gesprek met stroomleveranciers voor groenere opties.” Tevens zijn alle cateraars overgestapt op duurzame producten, zonder de kosten daarvan door te berekenen aan het publiek.

    Paraderen op de Parade (c Luis Alons Rios Zertuche)

    Het festivalterrein is tot 16u gratis toegankelijk, daarna kost het 7 euro om binnen te komen. “Mensen denken altijd maar dat God dit allemaal in één dag heeft neergezet. Dat is natuurlijk niet zo! Alles wat je ziet moet ergens van betaald worden. Nu denk je nog dat 7 euro veel geld is voor een festival dat vroeger gratis toegankelijk was. Straks zul je zien dat met het wegvallen van de subsidies voor theater een ticket 55 euro gaat kosten en wij dan heel goedkoop zijn. Ik ben tegen de cultuurbezuinigingen, kunst heeft subsidies nodig.” betoogt Van Santen. Hij vist immers uit de vijver van het gesubsidieerde theater, met gesubsidieerde gezelschappen, zonder welke De Parade geen voorstellingen zou hebben. “Ik zit 3 à 4 keer per week in het theater om voorstellingen te zien, om uiteindelijk te kunnen bepalen wie wij selecteren voor De Parade.” Dat De Parade ageert tegen het huidige politieke klimaat blijkt ook uit het campagnebeeld. De poster van vormgeversduo Luis Alonso Rios Zertuche & Joris van Oosterwijk beeldt een icoon af. Wie goed kijkt ziet dat de hoed van de man een aureool is, waarmee verwezen wordt naar de heiligheid van de kunstnaar, en dus de kunst.

    Of Rotterdam dit jaar voor De Parade een succes gaat worden, is afhankelijk van het weer. Mocht het zo zijn dat de zon zich vaak laat zien in de periode van 21 juni t/m 1 juli, dan is ‘t fijn sfeer proeven op dit meest sympathieke zomerfestival van Rotterdam. Met namen als Ellen ten Damme, Spinvis, Ricky Koole en Leo Blokhuis op ’t affiche is De Parade the place to be! Ontdek wat onbekendere pareltjes, zoals ‘Who’s afraid of John and Yoko’ met George van Houts en Raymonde Kuyper, of ‘Taranta’ van Beppe Costa, de fabuleuze multi-instrumentalist!
    De Parade wordt vrijdag de 22ste geopend door niemand minder dan Dominee Gremdaat. Wellicht wat profetische woorden van de man die recentelijk steeds vaker opduikt in De Wereld Draait Door om het volk wat bewustzijn, moraal en visie voor te schotelen.

    Het volledige programmaoverzicht kan je bekijken op de website van De Parade: www.deparade.nl

    1 Comment "